Visie

Mijn persoonlijke visie

Door mijn stages realiseerde ik al snel dat je in de zorg nooit uitgeleerd ben. Niet alleen ik, maar ook mijn collega’s bleken constant bezig te zijn met kennis op te doen om beter aan te sluiten aan de zorgbehoeftes van de cliënten. Het fijne van het zijn van “een stagiaire” vond ik dat ik mee kon lopen met verschillende verpleegkundigen. Op deze manier ontdekte ik verschillende manieren van “Leven Lang Leren”. De ene collega vond het fijn om bij elke cliënt uitgebreid alles uit te werken en de ander cliënt leerde voornamelijk veel door deel te nemen aan veel Webinars en trainingen. Zelf probeerde ik beide te doen. Daarnaast heb ik uiteraard ook veel literatuur doorgelezen en op school lessen bijgewoond die mijn kennis up-to-date hielden. Met al deze kennis en ervaring was het voor mij mogelijk de kwaliteit van zorg te waarborgen en aan te sluiten bij de behoeftes van de cliënt.

Verpleegkundig Leiderschap

Als je mij een aantal maanden geleden had gevraagd wat hoe verpleegkundig leiderschap in relatie staat tot Lang Leven Leren, had ik de vraag niet kunnen beantwoorden. Echter, ben ik er inmiddels achter gekomen dat dit een aantal dingen inhoud. Voor mij houdt dit voornamelijk in dat ik de leiding neem over mijn leerproces. Dit houd in dat ik als verpleegkundige altijd onderzoek naar de “waarom” vraag. Dit kan ik doen door in gesprek te gaan met mijn collega’s, cliënten mantelzorgers of andere disciplines. Het houd ik dat ik altijd blijf onderzoeken en streef om meer te weten. Deze toegenomen kennis kan ik vervolgens weer toepassen in praktijk om de kwaliteit van zorg te verbeteren.

Leiderschap nemen heb ik niet altijd gemakkelijk gevonden. Ik was hier vaak onzeker over. Ik vond het erg spannend om met andere disciplines te overleggen of collega’s aan te spreken op handelingen die beter konden.  Ik was namelijk bang dat ik verkeerd advies zou hebben of een conflict zou veroorzaken. Nadat ik mijn struikelblokken had gedeeld in de klas, kwam ik er al snel achter dat ik niet de enige was. Samen met mijn klasgenoten hebben we gesproken over manieren om meer zelfvertrouwen te krijgen in het nemen van verpleegkundig leiderschap. Sindsdien ben ik veel zelfverzekerder geworden in het nemen van verpleegkundig leiderschap en kan ik met trots zeggen dat ik op dit vlak enorm ben gegroeid. Ik neem meer regie over mijn leerproces, ik kan mijn grenzen beter aangeven, ik kan samenwerken met andere disciplines,  Ik durf vaker vragen te stellen en ben in staat eerlijk toe te geven als ik het niet weet. Mijn onderzoeken en nieuwe bevindingen deel ik met collega’s. Daardoor kan ik interventies inzetten die zowel de cliënt ondersteunen én de kwaliteit van zorg, die mijn collega’s en ik leveren, verbeteren.

Toekomstige vakgebied

Deze opleiding begon ik met het idee dat ik wilde doorstuderen in de acute zorg. Een goede argument had ik niet. Ik heb door films en series een bepaald beeld gecreëerd over de spanning die je dan voelt. Elke seconden telt en jij kan als verpleegkundige heel veel verschil maken. Een realistisch beeld had ik echter nog niet gekregen. Na wat verdieping in de benodigde opleidingen en gesprekken met docenten die ervaring hadden in deze sector, begon ik toch te twijfelen. Was dit écht iets voor mij? Deze cursus liet mij lang nadenken over mijn lange termijn doelen en mijn interesses. Waar kan ik als verpleegkundige écht plezier uit halen? Ik ben gaan reflecteren en gaan kijken in mijn omgeving en ontdekte iets bijzonders; ik was onbewust veel bezig met het holistische geneeskunde. Mijn tante was hier mee bezig en ik heb diverse boeken en lezingen bestudeerd over dit onderwerp. Ik had het gevoel dat je nooit bent uitgeleerd en het leek mij geweldig om binnen deze sector de nieuwste ontwikkelen bij te houden. Ik vindt het mooi en super interessant hoe je sommige aandoeningen of ziekten kan behandelen en zelfs genezen op een holistische manier. Holistische geneeskunde kijkt naar de mens als een geheel – lichaam, geest, gevoelens en ziel – om iemand te helpen naar een optimale gezondheid en welzijn (Marks, 2023). Eén van de principes die ik belangrijk vind is dat de behandeling zich richt op het oplossen van de oorzaak van de aandoening en niet alleen op het verlichten van de symptomen. Alleen luidt de vraag; kan ik hier ook een toekomst mee opbouwen en zie ik mezelf daadwerkelijk in dit vak werken?

Actuele ontwikkelingen in relatie tot mijn toekomst in de zorg

Alhoewel cursus mij enorm heeft geholpen om hier meer over na te denken, is er sowieso maar één ding duidelijk. Als verpleegkundige ben je nooit uitgeleerd, welke sector je ook werkt. In de afgelopen maanden heb ik mij enorm verdiept in zorgtechnologie. Dit blijkt één van de stappen te zijn die wordt gezet om het aantal groeiende ouderen in Nederland in de komende jaren op te vangen en het personeelstekort in de zorg aan te pakken (Maandag, 2024). Zo heb ik vanuit stage een cursus bij gewoond met mogelijke hulpmiddelen zoals een Freestyle Libre of een Medido om ouderen zelfstandiger te maken. Ook staat tegenwoordig het stimuleren van zelfredzaamheid steeds meer centraal (Stichting kwaliteitsimpuls langdurige zorg, 2024). Door gebruik te maken van interventies zoals een zelfredzaamheidsmeter heb ik samen met de cliënten in kaart kunnen brengen op welke gebied hij/zij zelfstandig is en wil worden.

Wat ik heb geleerd bij het inzetten van deze interventies, is dat  verpleegkundige niet alleen een zorg verlenende rol nemen, maar ook een coachende rol. Ik denk dat ik door de jaren heen, ongeacht de sector, veel meer digitalisering en het zelfredzaamheidondersteuning ga tegenkomen en dat ik dat het essentieel is om de kennis op deze gebieden up-to-date te houden. En ik denk door regelmatig mijzelf in te lezen op de actuele ontwikkelingen en werkzaam te blijven in de praktijk (Adriaansen, 2023), zoals ik eerder had vernoemd is de werkvloer de belangrijkste bron van kennisvermeerdering, zal ik succesvol Leven Lang Leren!